پهنه بندی خطر زمین لغزش های ناشی از زلزله ۱۳۷۵سرعین، ایران با استفاده از روش های کیفی و کمی

در این پژوهش یکی از روش های جدید پهنه بندی خطر زمین لغزش های ناشی از زلزله (مدل ناحیه­ای جامع زمین لغزش­های ناشی از زلزله یا مدل کمل1) برای پیش بینی این نوع از زمین لغزش ها و ارزیابی آن با روش مهدویفر بررسی شده است. بدین منظور محدودۀ تحت تأثیر زلزلۀ سرعین (سال 1375) برای منطقۀ الگو انتخاب شده است. در این روش که محاسبه با واژه ها2 نامیده می شود، سیستم های منطق فازی به­کار گرفته شده است. محاسبه با واژه ها روشی برای پیشرفت مدل سازی خطر زمین لغزش های ناشی از زلزله در مقیاس منطقه ای فراهم می کند که در واقع روشی حدفاصل برای تبدیل و استفاده از زبان گفتاری انسان به جای اعداد در محاسبات و استدلال است. ابتدا اطلاعات لازم شامل فاصلۀ به هم ریختگی، ردۀ زمین، رطوبت، شدت زلزله، زاویۀ شیب، ارتفاع دامنه، عمق خاک، ناهمواری دامنه و پوشش گیاهی با استفاده از عکس های هوایی، تصاویر ماهواره ای3، سنجش از دور (rs)، نقشه های موجود و بازدیدهای محلی از منطقۀ بررسی شده، جمع آوری شده است. این داده ها با استفاده از سامانۀ اطلاعات جغرافیایی، رقومی و وزن­دهی شده اند و با استفاده از برنامۀ کمل، میزان خطر و تراکم زمین لغزش های ناشی از زلزله محاسبه شده است و سپس مقایسۀ زمین لغزش های پیش بینی شده با استفاده از روش مذکور و زمین لغزش های رخ داده ناشی از زلزلۀ سرعین انجام گرفته است. در نهایت برای ارزیابی روش مذکور در پیش­بینی